Over de kwestie beginneling-expert las ik onlangs enkele interessante gedachten in het boek ‘Wij zijn toch geen brein?’ (blz. 140) van de filosoof Alva Noë, Nederlandse vertaling van ‘Out of Our Heads’.
Alva Noë betoogt dat je als beginneling de beste resultaten boekt wanneer je je zorgvuldig concentreert op de techniek, en aandacht besteedt aan je zelf en aan wat je doet: houding, bewegingen enz. Een open deur, maar een deur die vaak niet eens wordt opgemerkt.
Noë betoogt vervolgens dat voor de expert het omgekeerde geldt. Wanneer een expert zich concentreert op de techniek gaan de prestaties achteruit. De expert moet zich bekommeren om andere zaken als voordracht, timing enz. Dit kan bij de leek aanvankelijk als een verrassing overkomen, maar we herkennen het fenomeen bijvoorbeeld in de gedaante van plankenkoorts.
En nu de hamvraag die Noë in bovengenoemde boek niet stelt en dus ook niet beantwoordt: wanneer ben je expert en wie bepaalt dat?
Mijn mening. Of je expert bent bepaal je zelf door, als je zover bent – dat moet je wel goed inschatten, je als expert te gedragen. Dat is ook zo’n interessant aspect van het vak, je bent steeds weer afwisselend beginneling en expert. En in dit rollenspel kun je ook weer expert worden. Interessant. Je gaat ook anders studeren. Vanzelfsprekend.
Alva Noë. Wij zijn toch geen brein? Rotterdam 2012.
Zie ook:
******